සෙනෙහස සුවදයි පියුමක් වාගෙයි
සිහිනය මිය යයි ඔබ දුර ඈතයි
මතකය සමරයි හදවත වැලපෙයි
කදුලක් අතරින් සුසුමක් රිදවයි
සෙනෙහස සුවදයි පියුමක් වාගෙයි
පව් කල හින්දද පෙර සංසාරෙක
විරහ කදුළු මැද තනි වී දෙතැනක
උරුම වුණා දුක අහිමි වුණා ඔබ
එහෙත් දයාබර හිතක් තියේ මට
සද දුර තනියම වැලපෙයි අප ගැන
පන්හිද නිතරම ලිව්වා ඔබ ගැන
කව් ගී ලිව්වට එහි රස විදිනට
ඔබ නෑ මා ළග ගොස් දුර ඈතක
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment