සක්මන් කරන මළුව පාළුයි දේවි
මං විතරයි ඔබ කිසි දිනෙක නොඒවි
ඉක්මන් ගමන් එපා පා පැකිලේවී
දස්කොන් සකි සඳ මා ඔබේ කුමාරි
සෙංකඩ ගල වටකර පවුරු වළල්ලේ
පෙම් ගී ගැයූ විහඟුන් හැපී වැටෙන්නේ
රන් තරු දෑස පියන රෑ හඳ පානේ
අත්තන මලක් වෙලා ඔබ ළඟ ඉන්නේ
වාසල මිණි බැඳි දොර හරින වෙලාවේ
දෑසින් වැටෙන කඳුළු මට සිහි නොවුනේ
ඒ ආදරය ගියත් ඉක්මන් ගමනේ
මා තනි කරන්නෙපා මතු සංසාරේ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment